mei 19 2022

VERSCHENEN! Pukkie

Kijk en luister naar enkele voorgelezen stukken uit Pukkie. Verkrijgbaar in de boekhandel en rechtstreeks bij de uitgever www.liverse.nl

In korte vertellingen schrijft Henk van Zuiden over zijn jeugd in een groot gezin. Onder meer over de bakkers en kruidenier die aan huis kwamen, over de school waar hij les kreeg, over zijn eerste confrontatie met de dood van een familielid, over kinderboekenschrijfster Jacoba Bleeker die aan de Loolaan woonde en over zijn worsteling met zijn homoseksualiteit. In het geheel schetst hij een duidelijk beeld over een jongensjeugd in een dorp in de jaren ’50 en ’60.

Zondagmiddag 26 juni hebben Henk van Zuiden en gastlezer, goede vriendin Inez de Beaufort, enkele hoofdstukken uit Pukkie voorgelezen.
Dit was bij boekwinkel Nawijn & Polak, Marktplein 24, Apeldoorn, daar is tevens het gesigneerde boek te koop.

Pukkie, een jongensjeugd in Apeldoorn
Henk van Zuiden
ISBN 978-94-92519-71-9
Hardcover – Blz. 96 – € 14.95 (incl. verzendkosten in NL) 

Category: Algemeen, Gedichten, Nieuws | Reacties uitgeschakeld voor VERSCHENEN! Pukkie
februari 27 2022

Soldatenliedje

SOLDATENLIEDJE

Stil- laat ze maar slapen.
Laat mannen maar dromen dat
ze hun lichaam enkel gebruiken
om te stoeien, om te begeren.
Laat ze hun lijven losmaken
van uniformen en laat ze vreemd
zijn met driftdaden. Breng ze
helmen violen om te dragen
naar soldatengraven. Laat ze
bevrijd van wapens dwalen,
tot geen strijd meer vindbaar is.
Toe, laat ze maar slapen,
totdat ze wanhopig vol liefde
terugkeren naar huis.


Солдатска песня

Тише! вы их не будите.
Во сне пусть увидят они,
Что тела им нужны
Лишь для скачки и страстной любви.
Дайте им позабыть о мундирах
И душу излить. Принесите
Им шлемы фиалок
На могилы солдат положить.
Пусть оставят оружие,
и сражений не станет…
Вас прошу, вы их не будите
До поры — когда,
Безрассудной любовью полны, —
Возвратятс они домой.`

Vertaling: Olga Solovova

Category: Gedichten | Reacties uitgeschakeld voor Soldatenliedje
december 9 2021

Agnes Dei ~voor Storm~

AGNUS DEI

~voor Storm~

Bij alle mensen en dieren waar je
veel van houdt wens je dat als ze
gaan sterven dat ze dit slapend
mogen doen. Stil, zoet dromend,
geen ongemakken voelend en al
helemaal geen zware pijnen.
Was er maar een oermoeder of
vuurvogel die je liet kiezen:
in rook opgaan of smelten als
sneeuw voor de zon. Maar die
vraag stelt niemand. We moeten
het aan de natuur overlaten of
een verlosser zoeken. Elke kapel
die mijn pad kruist bezoek ik,
vis munten op uit broekzakken,
steek meerdere kaarsen aan,
doe schietgebedjes en vervolg
mijn weg.
Een lieve vriendin, zelf een engel
maar dat weet ze niet, schonk me
een engel. Zonder dat ze het had
gezien, eentje met ’n manke
vleugel. Vannacht heelde ik het.
Toen ik deze ochtend opstond
lag op de plaats waar ze stond
een hartje. Een duiding, of, voor
onder de riem?

Storm is 26 november ’21 overleden

Category: Foto, Gedichten | Reacties uitgeschakeld voor Agnes Dei ~voor Storm~
september 21 2021

Toegenegen is een gedicht dat ik in 2008 publiceerde

Vandaag, 21 september ’21, in het kader van Wereld Alzheimer Dag wordt het aan mijn eerder hier geplaatste gedichten toegevoegd.

TOEGENEGEN

Zij zijn zich aan het losmaken
van de omgeving waarin ze groot werden.
Zij zijn niemand anders dan voorheen,
voel maar: de vertrouwde hand, zoen op wang.
Alleen kunnen wij de wereld waarin ze
aankwamen niet vinden —
Oude en nieuwe boeken worden achter
elkaar in hun hoofden open en dicht geslagen.
Soms verhalen ze (hardop of fluisterend)
over iemand die je niet eerder kende.
Blijf luisteren, schuif dichterbij.
Laat ze niet alleen als ze ver dwalen
in andere taal die ze spreken.
Maak jezelf niet wijs dat er nog weinig
in hun leven toe doet, wandel genegen
hun naamloze dagen in en uit, totdat
een vlinder of engel de boeken sluit.

Uit: Ik schreef het toch, Uitgeverij Holland, Haarlem 2008

Overname, met mijn naamsvermelding en absoluut geen wijzigingen, enkel akkoord na mijn toestemming.

Category: Gedichten | Reacties uitgeschakeld voor Toegenegen is een gedicht dat ik in 2008 publiceerde
augustus 13 2021

Het allermooiste meisje van Loosduinen

Ze is geen mokkel, ze is ’n pracht beeld
zonder sokkel. Denkt niet bij mascara
dat is mooie of dure: ze verleidt met
make-up van nature.
Ze hoort graag een mezzosopraan of
poesie van Pim te Bokkel.

Met sportieve kerels en teven gaat
ze flink los. Is nooit een kattenkop,
heeft evenmin streken van vos.
Goedgekeurde tweebeners mogen
haar uitdagen en strelen, zonder
vooruitzicht op koekjes of juwelen.

Als een Diva is ze dol op bloemen.
Dit alles is gezegd om husky Mila
met de Alpenmeerogen te roemen!

Category: Gedichten | Reacties uitgeschakeld voor Het allermooiste meisje van Loosduinen
mei 14 2021

Alles, maar~

Ze kunnen je broertjes ’s nachts uit bed
halen en gevangen nemen. Ze kunnen
jouw huis afpakken habibi, of de
historische olijfboomgaard verbranden
en de mandarijnen stelen. Ze kunnen
het gebedshuis onteren, bovenop
graven van jouw familie ’n pretpark
bouwen, ze kunnen jouw moeders
hoofddoek afrukken habibi, maar
soms zijn ze humaan, waarschuwen
dat ze over een uur weer een flat
bombarderen.
Het lukt ze allemaal habibi, maar, het
is ze niet gelukt jouw ontwapenende
lach van je gezicht te schieten. Dat
niet habibi, dat niet~

Foto: Mohammed Matter
Category: Foto, Gedichten | Reacties uitgeschakeld voor Alles, maar~
april 4 2021

Zus

ZUS

Nu hij haar niet kan bezoeken stuurt
hij vaak een kaart, af en toe bloemen
die door de brievenbus passen.
Of een uiltje waarvan hij denkt
dat ze die nog niet heeft.
Elke week belt hij haar, verzint soms
een oude stem. Met Veluws accent
zegt hij dat hij bij haar op de gang
woont en wel eens een bakkie met
haar wil doen. Ze moet dan lachen,
soms schaterlachen, weet dat dit ‘n
grap is. Daar gaat het hem om, haar
even opvrolijken, eventjes afleiden.
Als ze het gesprek eindigen drukt zij
hem op het hart goed voor zijn lief
te zorgen, Mila te knuffelen, en zijn
Syrische familie te groeten.
Wat houden ze veel van elkaar,
dat mag al zeventig jaren duren!

ZUS

 

 

 

 

 

Category: Foto, Gedichten | Reacties uitgeschakeld voor Zus
november 16 2020

Dierbare Diva Habiba

DIERBARE DIVA HABIBA

Vanochtend lag een lange veer naast je.
Vreemd, alle deuren en ramen gesloten,
toch iemand bij je geweest.
Voorzichtig schoof ik me tegen jou aan.
Ik streelde woorden rond je oren zodat
je ze beter dan uitgesproken zou horen,
over mensen die je tegenkwam en verder
gingen met een glimlach op hun gezicht.
Je hebt een leven lang enkel vrienden
gemaakt. Wie kan je dat nazeggen?
Kom onsterfelijke lieveling, laten we
gaan reizen naar waar het nu sneeuwt
en sneeuwt en sneeuwt en sneeuwt

16 november 2020

Category: Gedichten | Reacties uitgeschakeld voor Dierbare Diva Habiba
mei 4 2020

In memoriam mijn lieve zuster Dora

SAFE HOME

In memoriam mijn lieve zuster Dora

Ja, zo zal je het beleven: lammeren
dartelen in grazige weiden, hummeltjes
klimmen van hekjes, blijven doorgaan
met plukken van meibloemen totdat
hun armen overladen zijn, vlinders
houden de kleuren vast.
In de verte schijn je bekenden te zien
en goh, wat gaat het lopen je weer
makkelijk af. En kijk, de reeën zijn niet
schuw meer, ze blijven staan, je ziet
tussen hun wimpers in de spiegels: ’n
man dansen. Onder camelia’s op een
gedwarreld tapijt staat een hemelbed,
aan het hoofd- en voeteneind wordt
gezongen: ” ’s avonds als ik slapen ga,
volgen mij veertien engeltjes na.” Zie
je lieve Door, je bent weer veilig thuis.

4 mei 2020

Category: Gedichten | Reacties uitgeschakeld voor In memoriam mijn lieve zuster Dora