december 9 2021

Agnes Dei ~voor Storm~

AGNUS DEI

~voor Storm~

Bij alle mensen en dieren waar je
veel van houdt wens je dat als ze
gaan sterven dat ze dit slapend
mogen doen. Stil, zoet dromend,
geen ongemakken voelend en al
helemaal geen zware pijnen.
Was er maar een oermoeder of
vuurvogel die je liet kiezen:
in rook opgaan of smelten als
sneeuw voor de zon. Maar die
vraag stelt niemand. We moeten
het aan de natuur overlaten of
een verlosser zoeken. Elke kapel
die mijn pad kruist bezoek ik,
vis munten op uit broekzakken,
steek meerdere kaarsen aan,
doe schietgebedjes en vervolg
mijn weg.
Een lieve vriendin, zelf een engel
maar dat weet ze niet, schonk me
een engel. Zonder dat ze het had
gezien, eentje met ’n manke
vleugel. Vannacht heelde ik het.
Toen ik deze ochtend opstond
lag op de plaats waar ze stond
een hartje. Een duiding, of, voor
onder de riem?

Storm is 26 november ’21 overleden

Category: Foto, Gedichten | Reacties uitgeschakeld voor Agnes Dei ~voor Storm~
mei 14 2021

Alles, maar~

Ze kunnen je broertjes ’s nachts uit bed
halen en gevangen nemen. Ze kunnen
jouw huis afpakken habibi, of de
historische olijfboomgaard verbranden
en de mandarijnen stelen. Ze kunnen
het gebedshuis onteren, bovenop
graven van jouw familie ’n pretpark
bouwen, ze kunnen jouw moeders
hoofddoek afrukken habibi, maar
soms zijn ze humaan, waarschuwen
dat ze over een uur weer een flat
bombarderen.
Het lukt ze allemaal habibi, maar, het
is ze niet gelukt jouw ontwapenende
lach van je gezicht te schieten. Dat
niet habibi, dat niet~

Foto: Mohammed Matter
Category: Foto, Gedichten | Reacties uitgeschakeld voor Alles, maar~
april 4 2021

Zus

ZUS

Nu hij haar niet kan bezoeken stuurt
hij vaak een kaart, af en toe bloemen
die door de brievenbus passen.
Of een uiltje waarvan hij denkt
dat ze die nog niet heeft.
Elke week belt hij haar, verzint soms
een oude stem. Met Veluws accent
zegt hij dat hij bij haar op de gang
woont en wel eens een bakkie met
haar wil doen. Ze moet dan lachen,
soms schaterlachen, weet dat dit ‘n
grap is. Daar gaat het hem om, haar
even opvrolijken, eventjes afleiden.
Als ze het gesprek eindigen drukt zij
hem op het hart goed voor zijn lief
te zorgen, Mila te knuffelen, en zijn
Syrische familie te groeten.
Wat houden ze veel van elkaar,
dat mag al zeventig jaren duren!

ZUS

 

 

 

 

 

Category: Foto, Gedichten | Reacties uitgeschakeld voor Zus